De Oversteek, de Bruiloft, Kamperen en weer Verhui

Zoals vele waarschijnlijk al wisten, ben ik deze zomer teruggekeerd naar Wisconsin om in september stage te lopen bij een lab dat onderzoek doet naar leukemie.
Op 27 juli ben ik via Londen naar Chicago gevlogen, waar ik opgewacht werd door Rick en Nicole (met hetzelfde spandoek als vorig jaar en vier jaar terug). Met z'n drieen zijn we naar Brillion gereden waar ik opgewacht werd door Terry en Amanda en Alex met Penny (hun Rottweiler). Nadat ik een week lang iedereen weer ontmoet had die ik nog kende, was het tijd om serieuzer te worden. De bruiloft van Amanda en Alex was aanstaande en op zaterdag 2 augustus was er de vrijgezellige BBQ bij hun thuis waarvoor ze al hun vrienden hadden uitgenodigd. De week erop hebben we al onze vrije tijd gestoken in de laatste voorbereidingen van de bruiloft. We hebben bijvoorbeeld twee avonden lang popcorn van een grote zak in kleine zakjes gestopt, om vervolgens twee kleine zakjes in 1 bakje te doen, zodat de bruiloftgasten wat te snacken hadden na de ceremonie.
De dag voor de bruiloft hadden we een generale repetitie, zodat iedereen wist hoe snel we over het gangpad moesten lopen en in welke volgorde. De volgende dag, 9 augustus, was het de grote dag. Om 10 uur 's ochtends naar de kapper die ons haar mooi maakten, vervolgens naar Amanda zodat de bruidsmeisjes zich konden verzamelen (en om Melissa haar haar te fixen, want dat was niet helemaal goed gegaan). Vanaf daar gingen we naar de Country Chapel, waar de ceremonie zou plaatsvinden. Hier konden we ons omkleden en Amanda in haar jurk snoeren. Toen was het tijd voor de bruidsmeisjes en bruidsjonkers om arm in arm het gangpad af te lopen, en daarna werd Amanda naar buiten geleid. De ceremonie bestond uit een verhaal. de geloftes, rozen die ze kregen van hun moeders en een zandcermonie (beide hadden een vaasje met een kleur zand dat ze in een lege zandloper goten, en zoals het zand niet meer te scheiden was, waren zij ook niet meer te scheiden). Na de ceremonie werd het bruidspaar gefelicteerd door de gasten en daarna werden er heel veel foto's gemaakt op het terein van de Country Chapel. Vervolgens gingen alle gasten naar de receptielocatie en ging 'the bridal party' met een witte limo naar Appleton voor nog een paar foto's voor de favoriete bars van Alex en Amanda. Ten slotte ging ook de bridal party naar de receptie locatie, waar we speciaal werden aangekondigd, om vervolgens op het podium plaats te nemen voor het eten. Tijdens het eten werden er meerdere speeches gegeven, een door Amanda haar godmother en de maid of honor (Nicole) en de best man (Cullen) hielden ook een speech. Na het eten barstte het feest echt los met een dansvloer met dj en een fotohokje. Na meerdere uren dansen en drinken was het om middernacht afgelopen en vertrokken we weer naar huis. Na een kort nachtje slapen waren we de volgende ochtend weer terug op de receptie locatie om toe te kijken hoe Alex en Amanda al hun cadeau's openmaakten.
Het volgende weekend gingen Nicole en ik kamperen met tien vrienden. We hadden 3 kampeerplaatsen midden in het bos (wat zorgde voor de nodige overlast van muggen, spinnen, en ja, wasberen!). We hebben een heel leuk weekend gehad; gezwommen in het meer, een heuvel bekommen, gekookt boven een kampvuur, s'mores gemaakt en kaartspelletjes gespeeld (voornamelijk Cards Against Humanity, dat het doel heeft om zo aanstootgevend als mogelijk te zijn). Op vrijdag was het ons vier-jarig jubileum van het zusterschap, dit hebben we gevierd door in Brillion een ontbijtje te scoren in de diner.
De laatste week thuis werd voornamelijk gebruikt om voor te bereiden voor mijn verhuizing naar Madison, en op zondag 24 augustus was het zo ver. 's Ochtends vroeg op om alles in de truck te laden en op weg naar de grote stad. Eenmaal aangekomen heb ik eerst kennis gemaakt met een aantal van mijn huisgenoten en hebben we alles uitgepakt, mijn bed, bureau en stoel en elkaar gezet. Mijn kamer heeft een gigantische inbouwkast, die ik nog niet eens half gevuld heb, dus ik zal binnenkort eens extra gaan winkelen. Verder heeft mijn kamer 2 heuze ramen (wat een licht komt er doorheen zeg!) en alle ruimte om rond te rollen in mijn bureaustoel. Verder heb ik een fiets gekocht om mezelf te verplaatsen in Madison, het is een prachtig schepsel in felblauw en wit geworden.
Deze komende week ga ik gebruiken om Madison te verkennen voordat ik echt aan de stage ga beginnen in september.